Zakład Badań Geośrodowiska

STACJE TERENOWE - HALA GĄSIENICOWA

Stacja położona jest na wysokości 1520 m n.p.m. na granicy piętra leśnego i subalpejskiego. Obszar powyżej Stacji leży w obrębie trzonu krystalicznego, zbudowanego głównie z garnitów i granodiorytów, a nieco poniżej zaczynają się płaszczowiny reglowe zbudowane z mezozoicznych wapieni, dolomitów i łupków. Rzeźba obszaru powyżej Stacji ma charakter alpejski i jest pochodzenia lodowcowego. Strome stoki lub pionowe ściany skalne, ze stokami usypiskowymi u podnóży wznoszą się ponad cyrki lodowcowe, wypełnione jeziorami lub dno doliny wysłane materiałem morenowym. W dolnej części doliny Suchej Wody dominuje rzeźba denudacyjna, typu średniogórskiego.

Pas wysokościowy górnej granicy lasu oddziela także dwa typy współczesnego modelowania rzeźby, na co wskazują wyniki badań geomorfologicznych i klimatycznych prowadzonych w otoczeniu Stacji. Obszar powyżej górnej granicy lasu należy do dziedziny klimatycznej peryglacjalnej, gdzie istotną rolę we współczesnym modelowaniu odgrywają procesy peryglacjalne (Rączkowska 1997, 2007). Ich działaniu sprzyjają warunki termiczne w gruncie (Baranowski i in. 2004). W dnie i na stokach usypiskowych Koziej Dolinki została udokumentowana obecność wieloletniej zmarzliny (Mościcki, Kędzia 2002, Kędzia 2005).