Zakład Badań Klimatu

SIEĆ POMIAROWA

W latach 2001-2002 założono pierwszą sieć pomiarów mikroklimatycznych składającą się z 10 rejestratorów w 8 różnych jednostkach zagospodarowania przestrzennego. W 2006 r. zaczęto ją budować ponownie. Od 2007 r. sieć pomiarów mikroklimatycznych (temperatura i wilgotność powietrza, opad atmosferyczny) w Warszawie i okolicach składała się z 20 stanowisk: 8 z nich rozmieszczono w samej Warszawie, w różnych jednostkach urbanistycznych, zaś 12 w miejscowościach satelitarnych. W latach 2008-2010 rozbudowano ją w ramach projektu realizowanego wspólnie z SGGW Ocena wskaźnika terenów biologicznie czynnych jako standardu kształtowania struktury przestrzennej terenów mieszkaniowych (projekt MNiSW nr N527 0669 33) o kolejne 18 stanowisk pomiarów termiczno-wilgotnościowych w warszawskich osiedlach mieszkaniowych. Część stanowisk po projekcie zlikwidowano. Łącznie w całym okresie 2009-2018 działało 27 rejestratorów, a od 2019 r. sieć zredukowano do 20 stanowisk.

We wszystkich miejscach zainstalowano automatyczne rejestratory HOBO (początkowo na wysokości 1,5 m, z czasem podniesione do 2 m nad gruntem). Próbkowanie odbywa się co 10 sekund, a rejestrowane są uśrednione wartości 10-minutowe. Odczyty z rejestratorów wykonuje się co ok. 3 miesiące.

Przez wiele lat działała także sieć pomiarów opadu atmosferycznego, złożona z 8 deszczomierzy Hellmanna i 2 autonomicznych deszczomierzy HOBO. Wysokość opadu mierzona była na 10 stanowiskach: 2 w mieście (Kamionek, Białołęka) oraz 8 w okolicznych miejscowościach (Błonie, Mińsk Mazowiecki, Radzymin, Sulejówek, Tłuszcz, Wołomin, Zalesie i Zielonka). Obecnie działają 4 stanowiska.

Dane z sieci są podstawą projektów i artykułów naukowych oraz ekspertyz dotyczących klimatu miasta.