Zmiany środowiska przyrodniczego w późnym glacjale i holocenie w otoczeniu jeziora Łukie

Teren badań znajduje się w obrębie mezoregionu Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie, który wchodzi w skład makroregionu Polesie Zachodnie, podprowincji Polesie. Jezioro Łukie i przylegające do niego torfowiska znajduje się w południowo-zachodniej części Poleskiego Parku Narodowego. Jest to jedyne jezioro znajdujące się w Parku, którego osady nie zostały jeszcze zbadane.

Celem projektu jest poznanie litologii osadów jeziora Łukie i jego otoczenia oraz odczytanie zapisanych w nich zmian środowiska przyrodniczego od późnego glacjału poprzez holocen do czasów współczesnych. Efektem projektu będzie rekonstrukcja etapów rozwoju zbiornika i jego otoczenia.

Główną metodą badawczą osadów jeziornych będzie analiza subfosylnych szczątków wioślarek (Cladocera, Crustacea).

Analizując skład gatunkowy fauny wioślarek w osadach jeziornych oraz frekwencję absolutną można będzie wnioskować między innymi na temat zmian klimatu, trofii i poziomu wód jeziora i otaczających je torfowisk. Analiza krzywych frekwencji poszczególnych gatunków pozwala również określić moment wkroczenia człowieka na dany teren. Ze względu na szybką reakcję populacji Cladocera na zmiany środowiska przyrodniczego (klimatu, poziomu wody, dostawy biogenów) jest to jedna z lepszych metod tego typu badań w osadach jeziornych. Wnioskowanie dotyczące zmian klimatu zweryfikowane będzie wynikami analizy pyłkowej.