|
dr hab. Anna Kozłowska, emerytowana |
Pokój |
|
Telefon |
|
E-mail |
|
|
Wykształcenie
- 1965-1970 - studia magisterskie: Uniwersytet Warszawski, Wydział Biologii i Nauk o Ziemi (praca magisterska pt. Analiza statystyczna związków międzygatunkowych jako kryterium jednorodności fitocenozy; na przykładzie świetlistej dąbrowy w Puszczy Białowieskiej).
Przebieg kariery zawodowej
Uniwersytet Warszawski, Wydział Biologii i Nauk o Ziemi, Instytut Botaniki, 1970-1973
Instytut Botaniki PAN, 1973-1981
Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN, od 1981
- 1982 - doktor nauk o Ziemi w zakresie geografii fizycznej (praca doktorska pt. Przeglądowa mapa potencjalnej roślinności naturalnej Polski jako podstawa interpretacji wybranych elementów środowiska geograficznego; na przykładzie południowo-wschodniej Polski).
- 2008 - doktor habilitowany nauk o Ziemi w zakresie geografii (rozprawa habilitacyjna pt. Strefy przejścia między układami roślinnymi - analiza wieloskalowa (na przykładzie roślinności górskiej)).
Zainteresowania naukowe
Fitosocjologia, ekologia roślin, w szczególności:
- mapy roślinności,
- zbiorowiska roślinne Polski,
- roślinność gór Europy,
- relacje rzeźba - roślinność.
Nagrody i wyróżnienia
- 1982 - Brązowa Odznaka Honorowa "Za zasługi dla Warszawy" za działalność społeczną na rzecz ochrony przyrody.
Pełnione funkcje i członkostwo
- od 1989 - członek Międzynarodowej Asocjacji do Badań Roślinności (International Association for Vegetation Sciences - IAVS).
Inna działalność
Staże naukowe
- 1975/1976 - Arbeitsstelle für Pflanzensoziologie, Rinteln, staż naukowy u prof. dr Reinholda Tüxena,
- 1985 - Bundesforschungsanstallt für Naturschutz und Landschaftsökologie, Bonn/Bad Godesberg.
Prace redakcyjne
- 2001-2006 - członek komitetu redakcyjnego czasopisma Geographia Polonica.
Działalność dydaktyczna
- 1993-2002 - Wydział Geografii i Studiów Regionalnych UW i Międzywydziałowe Studia Ochrony Środowiska UW ("Roślinność Polski i bioindykacja") - wykłady, zajęcia terenowe.
Badania terenowe
- 1991, 1997-2002 (corocznie) - Laponia Szwedzka i Fińska,
- 1992 - Park Narodowy Stelvio (Włochy).
Popularyzacja nauki
Współpraca z Wydawnictwem Naukowym PWN - jako autor haseł do Wielkiej Encyklopedii Powszechnej (roślinność Europy, Ameryki Południowej, Australii i Oceanii).
Mapy roślinności
- Potencjalna roślinność naturalna Polski - 31 arkuszy autorskich (ca 1/10 obszaru kraju) w skali 1:100 000.
- Roślinność Warszawy, mapa 1:10 000 - dla Biura Planowania Przestrzennego UM st. Warszawy.
- Mapy roślinności w skali 1:10 000 (autorskie fragmenty mapy) parków narodowych: Kampinoskiego, Tatrzańskiego, Wigierskiego, Gór Stołowych - do planów ochrony.
- Mapa roślinności Brudzeńskiego Parku Krajobrazowego w skali 1:25 000 - do planu zagospodarowania przestrzennego.
- Mapa roślinności naturalnej Europy w skali 1:5 000 000 - na zlecenie POLKART-u.
Wybrane prace niepublikowane
- Kozłowska A., 1982, Przeglądowa mapa potencjalnej roślinności naturalnej Polski jako podstawa interpretacji wybranych elementów środowiska geograficznego; na przykładzie południowo-wschodniej Polski (praca doktorska).
- Kozłowska A., Solon J., 1996, Roślinność rzeczywista Parku Narodowego Gór Stołowych, mapa w skali 1:10 000 + komentarz.
- Kozłowska A., 1999, Opracowanie założeń programu pilotażowego POŚ wraz z wyznaczeniem obszarów jego realizacji. Część A. Waloryzacja siedlisk i zbiorowisk roślinnych występujących na obszarach rolniczych, 24 s. (dla Ministerstwa Rolnictwa).
- Solon J. (red.), Kozłowska A., Kamiński M., Lityński M., 1999, Operat ochrony ekosystemów lądowych, Plan Ochrony Wigierskiego Parku Narodowego, 75 s. + 3 mapy.
- Matuszkiewicz J.M., Kozłowska A., Solon J., 2002, Zadanie 3. Fitosocjologiczna inwentaryzacja obszaru PNTB. Operat ochrony szaty roślinnej - botan., Plan Ochrony Parku Narodowego Borów Tucholskich, 75 s.
- Kozłowska A., 2003, Udział w ekspertyzie pt. Ocena gospodarczych, środowiskowych i społecznych oddziaływań dla projektu Planu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2004-2006, w ramach zespołu organizowanego przez Instytut na rzecz Ekorozwoju (dla Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi).